عمر گذشت در پی این انتظار
می گذرم از تو و آن یادگار
باغ دلی را که توکردی خزان
رویش یک گل نکند نوبهار
هرچه کشیدی رخ خود در حجاب
عاقبت آن روی تو شد آشکار
ازتو گذشتم به صد افسوس و آه
حاصل من هیچ به فرجام کار
بشنو ز شهیاد تو این نکته را
عشق دروغین نبود ماندگار....